Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΒΑΦΉ ΚΥΨΕΛΏΝ 2

Μετά την βαφή των πατωμάτων, μου είχαν μείνει τα καπάκια και οι βάσεις (ήρθε η ώρα να ξοδευτώ).
εδώ ακολούθησα πιστά τις οδηγίες του Πάνου (ixnilatis33). το υλικό είναι το ελαστομερές μονωτικό ταρατσών της Durostick No 39. Mε απλά λόγια ..... ένα..... καλό..... και οικονομικότατο! 20e τα 5 κιλά. με αυτό βαφείς 20+ κομπλέ κυψέλες!!!!!!!!!  Τσάμπα λέμε!!!!
http://www.durostick.gr/index.php?page=shop.product_details&flypage=flypage.tpl&product_id=132&category_id=17&Itemid=98&option=com_virtuemart&lang=el&vmcchk=1&Itemid=98

Βήμα πρώτο..........
 ξεκίνησα με τα καπάκια και πιο συγκεκριμένα με της γαλβανιζέ λαμαρίνες όπου θέλουν πρώτα αστάρωμα για να μπορέσει να κολλήσει καλύτερα το χρώμα και να μην ξεφλουδίσει στο μέλλον.
η διαδικασία έχει ως εξής. τρίβουμε με ένα γυαλόχαρτο ελαφριά τη λαμαρίνα. όταν λέμε ελαφριά εννοείται ότι της κάνουμε ένα πέρασμα με το γυαλόχαρτο και μόνο. δεν βγάζουμε το γαλβάνισμα! ακόμα και με ένα καινούργιο σφουγγαράκι πιάτων μια χαρά θα είναι. μετά καθαρίζουμε την επιφάνεια με διαλυτικό νίτρου ή ασετόν καλύτερα και είναι έτοιμη για αστάρωμα.




 προσοχή σε γαλβανιζέ επιφάνειες δεν χρησιμοποιούμε οποιοδήποτε αστάρι!! Πρέπει να είναι ειδικό για γαλβανιζέ. Όλες οι εταιρίες χρωμάτων κατασκευάζουν, και πωλείται σε όλα τα χρωματοπωλεία. Aσετόν κανονικό και όχι για τα νύχια. καπάκια θα βάψουμε δεν κάνουμε μανικιούρ!!!


Aσταρώνουμε μόνο την επιφάνεια της λαμαρίνας και αφήνουμε τουλάχιστον ένα οκτάωρο να στεγνώσει καλά πριν περάσουμε οτιδήποτε.

το συγκεκριμένο βήμα μπορείτε να το αποφύγετε. είναι στην κρίση του καθενός. το συγκεκριμένο μονωτικό ταρατσών έχει δείξει ότι πιάνει καλά σε galvanize. Όμως με το αστάρι πιάνει καλύτερα.




Bήμα δεύτερο......... κλείσιμο ρωγμών και πρώτο χέρι.

Aφού στεγνώσει καλά το αστάρι που περάσαμε τις λαμαρίνες ετοιμάζουμε ένα αστάρι που θα περάσουμε όλες τις ξύλινες επιφάνειες aλλά και τη λαμαρίνα...το ίδιο το μονωτικό αναφέρει στις οδηγίες χρήσεις ότι αν το αραιώσουμε κατά 50% με νερό λειτουργεί σαν αστάρι. θα πρότεινα αραίωση κατά 35 με 40%. είναι εκπληκτικό το πως εισχωρεί στο ξύλο και φράζει τους πόρους. πράγμα που επιζητούμε για να μην περνάει η υγρασία.  πέρασα δυο χέρια αστάρι και τα άφησα να στεγνώσουν λίγες ώρες.


 αφού στέγνωσε το αστάρι για να κλείσω ρωγμές και κενά όπως στο κενό που έχει η λαμαρίνα με το ξύλο στο καπάκι πέρασα ένα χέρι με ελαφρώς αραιωμένο το μονωτικό με νερό κάπου 8 με 10%. Αυτό χρειάζεται γιατί στην αρχική του μορφή είναι πολύ παχύρρευστο σαν πίσσα και αν θες να εισχωρήσει κάπου είναι αδύνατον.





 Bήμα τρίτο........
μετά που στέγνωσε το πρώτο χέρι ετοίμασα το μονωτικό με ελάχιστη αραίωση κάπου 3% για να μπορέσω να το περάσω με το ρολό. (Αν δεν αραιωθεί μάλλον με σπάτουλα πρέπει να το περάσεις!) Tο μόνο αρνητικό αν δεν το αραιώσετε αρκετά (8-10%) και το περάσετε με το ρολό ή και πινέλο είναι ότι βγαίνει ανάγλυφο. Aν θέλετε να το αποφύγετε αυτό αραιώστε το 8-10% και περάστε δυο επιπλέον χέρια.




ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ

Από ότι πληροφορήθηκα το  μονωτικό αυτό παραμένει κολλώδες για αρκετό διάστημα ειδικά το καλοκαίρι με την ζέστη μπορεί να κολλήσουν μεταξύ τους καπάκια, όροφοι και βάσεις. Aπό ότι μου είπαν δεν ξεκολλάνε ούτε με κλωτσιές. Mια λύση στο πρόβλημα αυτό είναι στα σημεία που εφάπτονται μεταξύ τους καπάκια, πατώματα και βάσεις, να τα ασταρώσουμε μόνο και μετά να τα περάσουμε με εποξικό χρώμα πολυουρεθάνης. Mε το ίδιο χρώμα μπορούμε να περάσουμε και την υπόλοιπη κυψέλη αν θέλουμε να τη χρωματίσουμε.


Γιατί προτείνω εποξικά χρώματα πολυουρεθάνης δυο συστατικών και όχι λαδομπογιές...
πρώτον έχουν μεγάλη ελαστικότητα εξασφαλίζοντας μεγάλη αντοχή στα γδαρσίματα.
Στη περίπτωση που περάσετε μονωτικό όπου έχει μεγάλες διαστολές και συστολές, μια λαδομπογιά δεν θα αντέξει.
Δεύτερον δεν επηρεάζονται από την ακτινοβολία του ήλιου.
Τρίτον αντέχει πολλά περισσότερα χρόνια από υδατοδιαλυτά χρώματα και λαδομπογιές.



Καπάκια... Όσο περισσότερο μονωτικό βάλουμε στη λαμαρίνα στα καπάκια τόσο το καλύτερο. το σίδερο είναι καλός αγωγός της θερμότητας με αποτέλεσμα να συλλέγει ενέργεια που επάγεται στην κυψέλη μας. τα τελευταία χρονια έφτιαξαν καπάκια με μόνωση στο εσωτερικό τους για να αποφύγουν και αυτό το φαινόμενο. όλα τα μονωτικά ταρατσών δεν προσφέρουν μόνο αδιαβροχοποίηση αλλά λόγω ότι είναι καλοί αγωγοί θερμότητας προσφέρουν και θερμομόνωση. Με απλά λόγια όχι τσιγκουνιές στις λαμαρίνες και φανείτε γενναιόδωροι.


Αφαίρεση μονωτικού μετά από χρόνια.
Aν χρειαστεί να αφαιρέσετε το μονωτικό μετά από χρόνια είναι πολύ ευκολότερο από ότι φαντάζεστε. με μια σπάτουλα και ένα θερμοπίστολο φεύγει σαν βούτυρο!
Eπειδή κάποιοι δεν το γνωρίζετε το θερμοπίστολο σαν μηχάνημα, πολύ απλά είναι ένα μηχάνημα που μοιάζει με το σεσουάρ και αναπτύσσει θερμοκρασίες 600C βαθμών χωρίς φλόγα..!





Σας ευχαριστώ και θα χαρώ πολύ να δω ερωτήσεις ή σχόλιά σας ακόμα και αν αυτά είναι αρνητικά.
επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Πανο ixnilati33.
Θανάσης Βίδας























.


ΒΑΦΉ ΚΥΨΕΛΏΝ 1

Υπάρχουν πολλοί τρόποι βαφής των κυψελών όλοι ξέρουμε τον  κλασικό με λινέλαιο "βελατούρα" και λαδομπογιά. Εγώ θέλω να παρουσιάσω έναν διαφορετικό τρόπο. Δυστυχώς από πλευράς κόστους δεν τον συνιστώ καθώς το κόστο βαφής 22 ορόφων (δεν με έφτασε για πάτους και καπάκια)  είναι περίπου 120e!!! όσο καλό αποτέλεσμα και να πετυχαίνεις δεν είναι το καλύτερο και το θεωρώ απαγορευτικό λόγω κόστους. εδώ να σημειώσω πως ο λόγος αυτής της παρουσίασης είναι ότι στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλά παρόμοια προϊόντα χαμηλότερου κόστους και παραπλήσιου αποτελέσματος. Το κέρδος είναι σίγουρα μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο από τον συνηθισμένο τρόπο βαφής και το σημαντικό για άτομα σαν εμένα που σιχαίνονται το βάψιμο, θα βάψουν λιγότερες φορές!!!! O καλύτερος μακράν τρόπος είναι αυτός που μου συνέστησε ο φίλος Πάνος ( http://ixnilatis33.blogspot.com/  ) όπου θα τον παρουσιάσω σε επόμενη δημοσίευσή μου.


λοιπόν ας προχωρήσω στο τι και πως.....  καταρχήν οι κυψέλες που προμηθεύτηκα είναι τύπου Αυστραλίας με κινητό πάτο και σήτα από τον Γ. Αρβανίτη στην Αρτάκη Εύβοιας (http://kypseles-arvanitis.businessclub.gr/index ) όπου πραγματικά έχει ποιότητα. πραγματικά έμεινα πολύ ικανοποιημένος. Mόνο που τις βλέπεις καταλαβαίνεις πως ο άνθρωπος είναι νοικοκύρης και όχι αρπακόλλας. Tριμμένες περιποιημένες μέσα έξω χωρίς πολλούς ρόζους. ακόμα και τα πλαίσια που είχε μέσα ήταν και αυτά καλοφινιρισμένα. Aυτά τα λέω γιατί κάνοντας μια ερευνα αγοράς συνάντησα πολλές κακόμοιρες κυψέλες για κλάματα στα ίδια λεφτά και ακριβότερες.  η τιμή τους ήταν 33 + φπα. την θεωρώ πολύ δίκαιη τιμή.


Tο πρώτο βήμα ήταν να ετοιμάσω το χώρο και τα πατώματα για την βαφή. άπλωσα κάτω ένα νάιλον που συνήθως χρησιμοποιούμε για να σκεπάζουμε έπιπλα όταν βάφουμε (υπάρχουν δυο είδη, απλός και ενισχυμένος. έβαλα ενισχυμένο). μετά έκανα μια στοίβα όλα τα πλαίσια. στοίβα είπα? άκυρο... μάλλον βουνό!

βήμα δεύτερο.... στοκάρισμα... κάψιμο ρόζων και τρίψιμο. εδώ έκανα πατάτα μιας και το ιδανικό είναι να πέφτει πρώτα το υπόστρωμα και μετά να στοκάρεις. λόγω έλλειψης χρόνου βολεύτηκα με το ανάποδο.




όταν λέμε τρίψιμο εννοούμε τρίψιμο σε όλη την επιφάνεια που έχουμε σκοπό να βάψουμε. αυτό γιατί πολύ απλά το ξύλο είναι ζωντανό υλικό και δημιουργεί μια αόρατη κρούστα στην επιφάνειά του όπου φράζει τους πόρους. με ελαφρύ τρίψιμο θα ανοίξουν πάλι ώστε να μπορεί το εμποτιστικό υπόστρωμα να εισχωρήσει καλύτερα και σε βάθος.




 βήμα τρίτο και φαρμακερό!
το βασικό και ακριβό υλικό που έπεσε ήταν αντιοσμωτικο resina 99 της nubian που είχα προμηθευτεί πριν χρόνια από το γνωστό "φαρμακείο" σκαφών του A.Aνδρέου.





το resina 99 χρησιμοποιείται σαν υπόστρωμα. Είναι εποξικό βερνίκι δυο συστατικών μη τοξικό για ξύλο.
χρησιμοποιείται σε σκάφη κυρίως για κάτω από το νερό όπου προσφέρει στεγανότητα και προστασία στο ξύλο. το έχω δοκιμάσει πριν χρόνια  και είχε πραγματικά εκπληκτικό αποτελέσματα. Από την τελευταία φορά που το χρησιμοποίησα μου περίσσεψαν δυο κουτιά και με αυτά πέρασα τα πατώματα αλλιώς δεν πρόκειται να έβλεπαν τέτοια χαρά οι κυψέλες μου!! το αρνητικό του είναι η τιμή του όπου είναι κάπου στα 40e + φπα!!!  με το resina πέρασα ένα χέρι όλα τα πατώματα εξωτερικά. στις γωνιές όπου φωλιάζει το ένα ξύλο με το άλλο και εκεί πονάνε τα πατώματα, τα πέρασα τρία χερια. στο τρίτο χέρι ήταν λες και το πέρασα με πολυεστέρα!!



βήμα τέταρτο.... το χρώμα. έβαλα χρώμα πολυουρεθάνης δυο συστατικών μη τοξικό  μάρκα δεν θυμάμαι. το συγκεκριμένο προορίζεται για καταστρώματα σκαφών κυρίως για σημεία που πατάμε πάνω τους. έχει μεγάλη αντοχή στα γδαρσίματα, στον ήλιο και στην υγρασία.
βήμα πέμπτο.... καπάκια και βάσεις. αυτά τα έβαψα οικονομικά και καλύτερα με τον τρόπο που μου συνέστησε ο ixnilatis33. στο επόμενο δημοσίευμα παρουσιάζω το πως και με τι.

ευχαριστώ πολύ

θανάσης βίδας